ساعات عمر من همگی غرق غم گذشت

دست مرا بگیر که آب از سرم گذشت

تا کی غروب جمعه ببینم که مادرم

یک گوشه بغض کرده که این جمعه هم گذشت

مولا ، شمار درد دلم بی نهایت است .

تعداد درد من به خدا از رقم گذشت .

نیامدی که ببینم شبیه دریایی ،

ببین دوباره غروب است و جاده آماده

بنا به گفته مردم غروب می آیی !

شکوه آمدنت را ببخش به چشمانم

بیا الهه غربت سوار صحرایی .

شب نمایان و

کوچه در خواب است

من به یادِ تو مست و بیدارم

می نویسم: ـ مولا ـ بخوانش عشق

ما غایبیم، او منتظر آمدن ماست . . .

قلبم را ببین که هر روز، صبح و شام تو را می‌خوانند . . .